De mening van de jury:
Machi Koro is een eenvoudig maar veelzijdig spel dat lekker snel weg speelt. Met de spelregels op de kaartjes kun je bijna niet de fout in gaan. Lekker gebruiksvriendelijk. Maar let op: je moet wel goed nadenken over de risicospreiding en de goede keuzes maken. Leuk artwork.

Pedagogisch verslag:
Dit van oorsprong Japanse spel is een spel met een simpel concept en een goede balans tussen het geluk van de dobbelstenen en het gebruik van de kaarten. Is leuk en snel te leren en dus ook snel te spelen. Machi Koro is een ideaal gezelschapsspel, leuk voor een spelmoment in het gezin. Het doet bij de spelers een beroep op hun inzichten over hoe een moderne stad en het stadsleven daarin is of kan worden opgebouwd. Het spel vraagt dus om een plan en om het vermogen overzicht te hebben en te houden om het spel te kunnen spelen. Maar het doet ook weer niet zo een zwaar beroep op die vaardigheden dat ouders met hun kinderen, of dat opa en oma en de kleinkinderen vanaf 10 jaar niet met elkaar dit spel kunnen doen.
 

De mening van de jury:
De Nerf Modulus is een prachtige blaster met duizend en een mogelijkheden door de meerder pakketten die te koop zijn. Maar je kunt ook combineren met de Nerf blasters die je al hebt.

Pedagogisch verslag:
Bij dit soort speelgoed, zoals de Nerf Modules ECS-10 is er altijd discussie over de vraag of dit soort speelgoed wel kan? Is het pedagogisch verantwoord dit speelgoed aan je kinderen te geven of juist niet? Uiteraard zullen er steeds vóór- en tegenstanders zijn. Tegenstanders zeggen dat dit speelgoed aanleiding kan geven tot geweld. Toch is dit maar de vraag. Er zijn allerlei onderzoeken over de effecten van schietspeelgoed en de eventuele stimulatie tot geweld daarvan. Hun resultaten zijn niet eenduidig. Maar, uit onderzoek naar games en geweld is gebleken dat de spelers van games heel goed het verschil tussen het geweld in een virtuele wereld en de echte wereld kennen. Zou dat ook niet voor schietspeelgoed zo zijn?
Er bestaat in de psychologie een theorie die stelt dat kinderen in hun ontwikkeling de hele geschiedenis van de menselijke soort herhalen. Tot dat herhalen hoort ook schieten. Al heel lang spelen kinderen cowboytje, indiaantje of politieagent. Soms had men een “geheim genootschap" waarbij slechts uitverkorenen mochten deelnemen en de andere kinderen als vijand beschouwd werden die overwonnen moesten worden. Dit was geen echte strijd maar het werd gespeeld. Kinderen maakten zelf geweren van hout en sommige kinderen kregen een "klappertjespistool". In het spel kwamen ook ridders voor en die woonden in kastelen. Maar er kwamen altijd slechte lieden die gevangen genomen moesten worden. En, wie van de oudere generatie heeft er niet genoten van kinderseries als: Ivanhoe en Tarzan? Ondanks het door de eeuwen heen spelen met schiettuigen zijn de meeste van de kinderen opgegroeid tot liefhebbende volwassenen.
Maar hoe de discussie ook uitvalt, om met Nerf Modules ECS-10 te kunnen spelen dien je te beschikken over een goede snelheid, nauwkeurigheid en voorspellend gevoel. Of je kunt die vaardigheden met dit speelgoed ontwikkelen en trainen. Technisch speelgoed dat om technisch gevoel vraagt. Verder erg spannend is en tot veel her-spelen nodigt. 

De mening van de jury:
De jury is zich bewust dat dit een duur artikel is maar ook een artikel met heel veel mogelijkheden en bijzonder innovatief. In de toekomst zullen we steeds meer van dit soort speelgoed zien. Maar ook in het echte leven: robots gaan een steeds grotere rol spelen. Met deze robot is er sprake van integratie van mechanica en programmeren en dat laatste gaat vrij eenvoudig. Een robot die eerst gebouwd wordt en daarna geprogrammeerd. Techniek wordt leuk en je hebt een aandoenlijk en gezellig huismaatje gemaakt.

Pedagogisch verslag:
Dit stuk speelgoed is wel heel bijzonder, en dat om verschillende redenen en niet alleen maar om de opvallende prijs van dit genomineerde speelgoed van dit jaar.
Het is bijzonder omdat deze Meccano Meccanoid het aloude Meccano in de moderne digitale tijdperk brengt. De hedendaagse discussie in onderwijsland over de z.g. 21ste eeuwse vaardigheden en het in overeenstemming brengen van het basisschoolonderwijs met die vaardigheden, lijkt in dit stuk “speelgoed” volop de kans te hebben gekregen. Op veel technische vaardigheden om met Meccano van alles te bouwen wordt bij de opbouw van deze Meccano Meccanoid G15 KS een beroep gedaan. Dat deed Meccano altijd al, maar hier hebben we dan opeens een – zeg maar – gehumaniseerde Meccano: je kunt er een imitatiemens mee bouwen! Nu is dat op zichzelf niet zo bijzonder, want met veel speelgoed is dat al wel mogelijk. Een pop is niet anders. Maar, met deze Meccanoid lijkt de mens te bouwen aan een oude droom: het maken van een mens, van Mephostopheles. In Japan is de vermenselijking van robots al een eind op weg. Robots die heel sterk op mensen lijken hebben daar al een plek in gezinnen gevonden en functioneren als bediende, gezelschapsdame en verpleegkundige, enz. Zo ging in Japan in juni 2015 de zorgzame robot Pepper in een paar minuten duizend keer over de toonbank. Deze robot zou met behulp van zijn gevoelens in een winkel kunnen werken en op kinderen kunnen passen. Zo ver is het met Meccano Meccanoid niet. Maar je kunt wel erg veel met deze Meccano Meccanoid doen: praten, lopen, dansen, grapjes maken, nadoen wat jij doet, enz.
Wat ik als opvoedkundige interessant aan deze Meccanoid vind is dat we hier speelgoed hebben – beter: een constructieset – waarmee moderne jongeren (en waarom ook niet ouderen?) met klassiek constructiespeelgoed werkend alle moderne technieken van het programmeren, het werken met sensoren, motoren, servo’s, camera, smartphone of tablet toepassen en zo van “dood” materiaal iets wat op “menselijk leven” lijkt te bouwen. Om vervolgens die robot gedrag te leren die de bouwer zelf ontwerpt en wenst.
Zolang de bouwers zich bewust zijn dat ze geen echt mens, maar een robot bouwen die veel toepassingen kan hebben, maar nooit een eigen karakter of identiteit, zullen die bouwers veel plezier kunnen beleven aan deze Meccano Meccanoid. Misschien bedenken die bouwers dan ook nog nuttige gedragsschema’s voor de robot die hem inzetbaar maken voor iets nuttigs of leuks. 

De mening van de jury:
Laat je niet afschrikken door de spelregels! Een leuk en tactisch spel dat met vaker spelen steeds leuker wordt. Mooi vormgegeven.

Pedagogisch verslag:
El Gaucho: vang de koeien, verkoop de kuddes en win!
Leuk spel voor het gezin, maar ook speelbaar met 2 deelnemers. Toch is het spelen met zijn vieren boeiender, omdat je met zijn tweeën spelend de kans loopt dat je niet samen en tegen elkaar speelt, maar ieder apart op één bord. Je moet tegen wat pesten kunnen, verdragen dat je tussentijdse verliezen lijdt, maar ook zien dat je wel weer op winst kunt komen. Je moet strategisch denken, tactisch zijn, met elkaar wat samen- of tegenwerken, en hopen op geluk. Want het gaat hier om een gelukspel dat via dobbelstenen en tactische keuzen op het speelbord het spelverloop bepaalt. Maar, ondanks die gelukskant aan dit spel is het een moeilijker spel dan je aanvankelijk denkt. Volhouden en dan, na enige speelervaring, gaan zien hoe leuk en mooi dit spel is. El Gaucho ligt op de grens tussen familiespellen en expertspellen, het is geen instapspel dat je zomaar met iedereen kan spelen. 

De mening van de jury:
Mission impossible thuis. Een echt spanningsavontuur.

Pedagogisch verslag:
Een spel dat voor spanningminnende jeugd (jongens?) is ingesteld. Het spel begint al spannend bij het uitzetten van de laserstalen (niet echte stralen maar van een lang blauw draad) en de tijdsafstelling van de tijdbom. Als dat gebeurt is, en iedereen die mee doet tevreden is over de moeilijkheidsgraad van het uitgezette parcours, moeten de spelers tussen al die laserstralen heen manoeuvreren om bij de uitknop van de tijdbom te komen. En dat dan wel binnen de tijd. Bij dit deel van het spel is veel gymnastiek en is het soepel bewegen en vinden van lichaamshoudingen om tussen de draden door te komen zonder die te raken, noodzakelijk.